quadrigae

quadrigae
quā̆drīgae, ārum (collat. form in the sing. v. infra), f. [contr. from quadrijugae], a set or team of four, a four-abreast, fourin-hand, four together (class.).
I.
Lit.
1.
Of horses, applied to the animals with or without the car or vehicle, rarely to the car or chariot alone: quadrigarum currus duplici temone olim erant, perpetuoque, et qui omnibus equis iniceretur jugo. Primus Clisthenes Sicyonius tantum medios jugavit, eosque singulos ex utrāque parte simplici vinculo applicuit, quos Graeci seiraphorous, Latini funarios vocant, Isid. Orig. 17, 5:

exinde duabus admotis quadrigis, in currus earum distentum illigat Mettum,

Liv. 1, 28 fin.; so Col. 3, 9:

Glauci Potniades malis membra absumpsere quadrigae,

Verg. G. 3, 267 et saep.; Fest. s. v. October, p. 178 Müll.—
2.
Of other animals:

quadrigae (asinorum),

Varr. R. R. 2, 1:

camelorum,

Suet. Ner. 11.—
3.
Esp. freq. of the four-horse team used in races:

curru quadrigarum vehi,

Cic. Div. 2, 70, 144; id. Brut. 47, 173; id. Or. 47, 157; id. Mur. 27, 57:

cum carceribus sese effudere quadrigae,

Verg. G. 1, 512:

quadrigas agitare,

Suet. Caes. 39.—
4.
Of the horses drawing a war chariot or car:

in extremis jugis binae eminebant falces... sic armatae quadrigae,

with scythes attached to the yokes, Liv. 37, 41, 8:

falcatae,

id. 37, 40, 12.—
5.
Poet., of the four-horse team of the Sun, Aurora, Luna, etc.:

cum quadrigis Sol exoriens,

Plaut. Am. 1, 1, 226:

roseis Aurora quadrigis,

Verg. A. 6, 535:

nox aetherium nigris emensa quadrigis Mundum,

Tib. 3, 4, 17.— In sing. (post-class.):

quod unum ergo rarissimum videbatur, invenimus quadrigam numero singulari dictam in libro satirarum M. Varronis qui inscriptus est Exdemetricus,

Gell. 19, 8, 17; Prop. 2, 34 (3, 32), 39; 3, 9 (4, 8), 17; Mart. 6, 46; Grat. Cyn. 228; Plin. 7, 21, 21, § 85; 36, 5, 4, § 36; Suet. Vit. 17; Val. Max. 1, 8, 9 ext.; Dig. 31, 1, 67; Vulg. Isa. 43, 17; id. Zech. 6, 2 and 3 et saep.—
B.
Transf.
1.
Of abstract things:

initiorum quadrigae: locus et corpus, tempus et actio,

the four parts, Varr. L. L. 5, § 12 Müll.—
2.
Of a chariot drawn by four horses, a chariot, car:

eburneis quadrigis ludere,

Suet. Ner. 22; cf. Liv. 37, 41, 8; 37, 40, 12, supra:

apta quadrigis equa,

Hor. C. 2, 16, 35. —
II.
Trop.
A.
The rapid course of any thing: irarumque effunde quadrigas, i. e. give free course to your wrath, Enn. ap. Serv. Verg. A. 12, 499 (Ann. v. 464 Vahl.; for which Verg., in this [p. 1500] passage, irarumque omnes effundit habenas):

numquam edepol quadrigis albis indipiscet postea (as an image of great speed),

Plaut. As. 2, 2, 13:

quadrigae poëticae,

Cic. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2; cf.:

quadrigas inscendere Jovis,

Plaut. Am. 1, 1, 294; id. Aul. 4, 1, 13; id. Poen. 1, 2, 155:

jam quadrigae meae decucurrerunt,

i.e. my joy, cheerfulness, is gone, Petr. 64:

navibus atque Quādrigis petimus bene vivere,

i.e. by sea and land, in every way, Hor. Ep. 1, 11, 29.—
B.
Of the union of four persons or things in a common work:

quadrigae tyrannorum,

Vop. Prob. 24:

initiorum quadrigae, locus et corpus, tempus et actio,

Varr. L. L. 5, § 12 Müll.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Quadrigae — Quadriga Quad*ri ga, n.; pl. {Quadrig[ae]}. [L. See {Quadrijugous}.] (Rom. Antiq.) A car or chariot drawn by four horses abreast. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • QUADRIGA — Minervae quartae, quae Iove nata et Coriphe, Oceani secundum Ciceronem, inventum, non quod quatuor rotis primitus constaret, sed quod quaternis equis traheretur, dicta est: ut ex Lucretio contendit Licetus de Lucernis Antiqq. l. 6. c. 22. Hyginus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OSTIA — I. OSTIA in Circo, apud Romanos duodena, unâ simul machinatione pandi solebant, quum quadrigae emitterentur, licet quatuor duntaxat quadrigas ex 4. ostiis per singulos missus emitti, sollenne esset. Cassiodorus. Bissena ostia ad duodecim signa… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CURRICULUM — apud Horatium, Ode principe, v. 3. Sunt quos Cutriculô pulverem Olympicum Collegisse iuvat, metaque fervidis Evitata rotis An pro stailio et hippodromo? ut apud Ciceronem, in Catone mai. c. 9. Quum Milo Crotomtates athletas se in Curriculo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CURRUS Falcatus — inter praecipua Veterum militaris apparatus genera: de quo sic Curtius, ubi Darii aciem describit, l. 4. c. 9. Ingens terror hostium, ducentae falcatae quadrigae, unicum illarum gentium auxilium sequutae sunt. Ex summo temone hastae praefixae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • META — in Circo, creta erat et terminus, in quo currendi finem faciebant quadrigae et palmam accipiebant: Victoriae nota, Solino, c. 47. quod solae victrices quadrigae, quae metam septimo circumagere anticipâssent, eousque decurrebant praemium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • quadriga — noun (plural quadrigae) Etymology: Latin, singular of quadrigae team of four, contraction of quadrijugae, feminine plural of quadrijugus yoked four abreast, from quadri + jungere to yoke, join more at yoke Date: circa 1741 a chariot drawn by four …   New Collegiate Dictionary

  • Palais Garnier — General information Type Opera house Architectural style …   Wikipedia

  • quadriga — /kwo dree geuh, druy /, n., pl. quadrigae /kwo dree guy, druy jee/. Class. Antiq. a two wheeled chariot drawn by four horses harnessed abreast. Cf. biga, triga. [1720 30; < L quadriga, earlier pl. quadrigae, contr. of quadrijugae a team of four;… …   Universalium

  • quadrige — [ k(w)adriʒ ] n. m. • 1624; du lat. quadrigæ n. f. pl., de quadrijugus « attelé de quatre (bêtes) », de jugum « joug » ♦ Antiq. rom. Char attelé de quatre chevaux de front. ● quadrige nom masculin (latin quadrigae) Char antique à deux roues,… …   Encyclopédie Universelle

  • CURSUS — I. CURSUS Graece Δρόμος, in Aegyptiorum templis, dictum est in ingressu eorum pavimentum, Latitudine iugeri aut paulo minus, Longitudine triplâ, aut quadruplâ, apud Callimachum. Λιθόςτρωτον vocat Strabo, l. 17, post quam partem erat Προπύλαιον… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”